76-jarige Maassluizer schrijft debuutroman ‘Schizonoia’
MAASSLUIS – Van de 76-jarige Maassluizer Pieter Wouter Broekharst komt binnenkort een debuutroman uit: ‘Schizonoia’. Wat begon als een kort verhaal, groeide uit tot een roman. ,,Soms is het gewoon op en ben je klaar met een verhaal. Bij dit korte verhaal bleef ik doordenderen en daar kwam deze roman uit.’’
Schrijven heeft Piet Wouter Broekharst, geboren en getogen in Maassluis, zijn hele leven al gedaan. ,,Ik ben eigenlijk een korte verhalen mens, maar dat loopt wel eens uit de hand,’’ lacht de Maassluizer. ,,Ik had nooit zoveel tijd om lange dingen te schrijven, want daar ben je toch wel een paar uur mee bezig. Dus ik schreef heel veel korte verhalen en gedichten. Op een gegeven moment werd ik ziek waardoor ik meer tijd had en langere verhalen ben gaan schrijven.’’
Toch startte zijn debuutroman ‘Schizonoia’, dat gaat over het personage Marijn die lijdt aan psychoses en achtervolgingswaan, als een kort verhaal. ,,Het onderwerp interesseerde mij in eerste instantie als een soort horrorverhaal,’’ legt Broekharst uit. ,,Het zijn heftige dingen die mensen met een dergelijke stoornis meemaken. Tijdens het schrijven werd het verhaal steeds langer. Hoe meer ik mij verdiepte in de stoornissen, hoe meer het een roman werd.’’
Medisch
Door zijn medische achtergrond is de schrijver zich gaan interesseren in psychische stoornissen. ,,In de opleiding verpleegkunde, die ik op oudere leeftijd heb gevolgd, kregen wij verhalen over dit soort stoornissen.’’ De schrijver is op latere leeftijd in de zorg terechtgekomen. Na verschillende opleidingen te hebben gevolgd, begon hij op 65-jarige leeftijd aan de opleiding tot verpleegkundige. ,,Eigenlijk een soort hobby, het is ontzettend leuk. Er is veel werk in de zorg, dus ik werk nog steeds een aantal diensten in de week.’’In zijn werk komt Broekharst regelmatig in aanraking met mensen met een psychische stoornis. ,,Er zijn veel mensen die met een dergelijke stoornis goed kunnen functioneren. Mensen die een vrij normaal leven hebben, waar je aan de buitenkant niks aan ziet, daar hoor je alleen niks van. Mensen denken gauw dat iemand met een psychische stoornis een gevaarlijke psychopaat is, maar dat is gewoon niet zo. Als bijkomend effect probeer ik met het boek eigenlijk meer begrip te krijgen voor mensen met een psychische stoornis.’’
