Jet: ‘Ik mis het schommelen van de boot’

MAASSLUIS – Voor de Maassluise Jet van Duijvenbode is een droom werkelijkheid geworden: vijf weken lang meevaren met Masterskip Wylde Swan door het Caribisch gebied. In ruim een jaar spaarde zij door verschillende acties te organiseren het geld bij elkaar om de reis te kunnen maken. En het heeft iets aangewakkerd… volgend jaar wil Jet meevaren met Masterskip de Artemis.

Vanaf dag één waren de 28 trainees op het schip een hechte groep. ,,We kwamen vlak voor kerst aan op het schip. Omdat er wat problemen waren met het aanleveren van bepaalde onderdelen en benzine, hadden we gelijk tijd om elkaar beter te leren kennen”, vertelt Jet van Duijvenbode (16). Een maand voor vertrek hadden de meeste trainees al kennisgemaakt. ,,Eigenlijk was er gelijk een klik.”

Tot het laatste moment heeft Jet geld ingezameld om deze reis te kunnen maken. ,,Het vliegticket was tot €700,- inbegrepen. Door de hoge prijzen, moest ik €450,- bijbetalen. Dat had ik wel aan zien komen, toch voelde het als de laatste loodjes.” Ook voor de crew en trainees op het schip bakte Jet voor vertrek wat lekkernijen. ,,Ik was nog geen drie dagen aan boord of er werd gevraagd of ik nog wat lekkers wilde bakken. Dat vond ik erg leuk!”

Tostiwacht

Eén van de dingen die Jet leerde, was flexibel te zijn. ,,Elk plan dat werd gemaakt, kon nooit 100% worden uitgevoerd”, lacht ze. ,,Het liep altijd nèt even anders. Gingen we slapen op een onbewoond eiland, regende het de hele nacht. Wilde we naar een bepaalde stad toe varen, draaide de wind waardoor we op een totaal andere plek terecht kwamen. Waar ik wel achter ben gekomen, is dat ik zeilen erg leuk vind om te doen.”

Waar Jet het meest tegenop zag? Het wachtlopen. ,,Ik houd erg van slapen. Om dan ’s avonds of ’s nachts wakker te moeten worden… daar keek ik zeker niet naar uit. Maar ik heb er echt veel van geleerd!” Er werd alleen wachtgelopen tijdens het zeilen, van 6 uur ’s avonds tot 2 uur ’s nachts. ,,De wacht tussen 12 en 2 ’s nachts wordt de tostiwacht genoemd”, legt Jet uit. ,,Het klinkt leuker dan het is hoor”, lacht ze. ,,De tosti’s waren nogal droog.”

School

Het schoolwerk ging op het schip gewoon door. ,,Dat ging daar eigenlijk beter dan hier op school”, bekent Jet. ,,We waren tijdens de momenten zelfstudie met elkaar, geconcentreerd bezig, dat motiveert. Met heel veel vakken liep ik uiteindelijk ver voor.” In de eerste week stond gelijk een toetsdag gepland. ,,We waren toen net aan het zeilen en niet iedereen was dat al gewend. We waren vijftien minuten bezig en iemand werd zo zeeziek dat hij zo over zijn toets moest overgeven. Hij ruimde het op en is daarna gewoon verder gegaan! Iemand anders heeft wel veertig keer overgegeven, op één dag… dat werd bijgehouden met een ‘barfcounter’ (overgeefteller). Zelf moest ik tijdens de keukendienst even naar de wc rennen. Daarna ben ik gewoon verder gegaan met kaas snijden.”

Naast het schoolwerk, leerde Jet zeilen en volgde ze twee stages op het schip. ,,Ik liep stage als interior manager en dokter. We mochten de functies zelf kiezen. Om stage te mogen lopen als interior manager moest ik een Engelse brief schrijven. Voor de functie als dokter heb ik een pitch gegeven.

Ship take over

De laatste week stond in het teken van de Ship Take Over. De trainees nemen dan alle taken van het schip over van de vaste bemanningsleden. Jet ging voor de functie van Interior manager’. ,,Daar moest ik een pitch voor geven”, vertelt ze. ,,Voor de hele crew moest ik vertellen waarom ik geschikt ben voor de functie van interior manager’.” De interior manager is op het schip verantwoordelijk voor wat er binnen in het schip gebeurt en ondersteunt de crew. ,,We zorgen er bijvoorbeeld voor dat de crew pauze neemt. Dat zij even 15 minuten rust pakken is hartstikke belangrijk voor de veiligheid op het schip. Verder zorgen we ervoor dat alles opgeruimd en schoon is. Het is niet de bedoeling dat er van alles rondvliegt wanneer er gezeild wordt!”

De ervaring die Jet opgedaan tijdens haar stage als dokter, kwam goed van pas. ,,De ship take over was net van start gegaan en ik had water gekookt voor de pauze van de crew. Tijdens het overgieten van het water, zwenkte de boot waardoor ik het hete water over mijn hand goot. Ik heb er tweedegraads brandwonden aan overgehouden. Gelukkig was er een dokter aan boord. Ik had de stage bij de dokter net afgerond.”

Waardevol

Op de vraag of ze haar klasgenoten zou aanbevelen zich aan te melden voor de zeilreis , hoeft Jet niet lang na te denken: ,,Absoluut! Ik raad het iedereen aan om te gaan. Ik heb zoveel geleerd, terwijl ik het soms helemaal niet doorhad. Ik heb enorm genoten van deze reis. Geen enkel moment heb ik gedacht: ik wil naar huis. Ook het schoolwerk ging me op het zeilschip goed af. Ik mis het schommelen van de boot, het warme weer… het was het allemaal waard!”

Jet heeft zich inmiddels aangemeld om in 2024 opnieuw een reis te maken met Masterskip. Dit keer wil ze mee met driemaster ‘de Artemis’, een reis van de Cariben naar de Azoren en dan de grote oceaanoversteek terug naar Nederland. Inmiddels is de avonturier gestart met nieuwe acties om de reis bij elkaar te sparen. Wil je meer weten over de acties van Jet? Kijk dan op haar Facebookpagina ‘Jet at Sea’ of haar website.