Padje op pad

Janneke's column

Met z’n telefoon op Google Maps in de hand, loopt de man wat verloren, maar met een vriendelijke glimlach, mijn richting op. Hij kijkt me aan en ik haal als vanzelf m’n oordopjes uit mijn oren. ,,Kunt u mij helpen”, vraagt hij.

De man blijkt op zoek te zijn naar de huisartsenpraktijk. Een makkelijke vraag, want daar liep ik net langs.

,,U bent er bijna”, zeg ik. ,,Nog even deze straat door en dat ziet u de praktijk…”, voordat ik mijn zin af kan maken, wordt de man afgeleid. ,,Kijk nou”, zegt hij. Ik volg zijn blik naar de straat. ,,Een padje!” Ineens staan we samen naar dat diertje te kijken dat voor onze voeten naar de overkant van het voetpad hupst.

Een moment later leg ik uit waar de huisartsenpraktijk te vinden is. De man bedankt mij uitvoerig en onze wegen scheiden weer.

Later die dag zit ik op de bank met een kop koffie en denk terug aan die ontmoeting. Als de man mij niet op het padje gewezen had, had ik het diertje nooit opgemerkt. Nu denk je misschien: wat is er zo bijzonder aan een kleine pad? Tsja, eigenlijk niet zo veel. Toch tovert het moment dat we, twee vreemden voor elkaar, dat ogenblik samen beleefden een glimlach op mijn gezicht.

Janneke's column
Mijn naam is Janneke Noordermeer, eigenaar en redacteur van Maassluis24. Mijn schrijfsels lees je in deze wekelijks terugkerende rubriek: Janneke's column. Met deze column wil ik je een kijkje geven in mijn geluksmomentjes: kleine dingen waar ik blij van word.