Stadsgehoorzaal droomt de zalen weer vol

VLAARDINGEN - Wat begon als een hoopvolle tekst speciaal geschreven voor één theater, werd al snel omarmd door de gehele culturele sector en groeide uit tot een poëtisch statement, genaamd De Belofte, dat vandaag wordt verspreid. Met veel trots en plezier brengt ook de Stadsgehoorzaal dit nationale cadeau naar buiten aan iedereen die theater een warm hart toedraagt, maar ook als hart onder de riem voor heel Nederland. 
 
Het kunstwerk De Belofte, bestaande uit een column (geschreven door Jan Beuving) en een video, gaat over de belofte van een lege zaal, waarin de magie van wat straks weer kan en mag sluimert. En dat, zolang de zalen leeg zijn, die belofte alleen maar groter wordt. De Stadsgehoorzaal kijkt, samen met 400 theaters, podia, producenten, impresariaten, academies, sectorinstellingen, festivals, koren, orkesten, ensembles, dans- en theatergezelschappen, reikhalzend uit naar dat moment. Wij zullen samen met de hele sector, als straks de zalen weer open mogen, die belofte waarmaken. Wij zullen er staan als we weer mogen!  
 
In het visuele kunstwerk, in regie van Katja Akkerman, spreken Hans van Manen (dans), Peter Pannekoek (cabaret), Soumaya Ahouaoui (toneel), Jaap van Zweden (muziek) en Simone Kleinsma (musical) de prachtige tekst uit, ondersteund door een choreografie met danser Uri Eugenio (Leine Roebana). Het viertal pianisten Hannes Minnaar, Yang Yang Cai, Helena Basilova en Iris Hond speelt op vier vleugels een deel uit Canto Ostinato van Simeon ten Holt.  
 
De sector belooft alvast vierhonderd kaarten te reserveren voor als straks de deuren weer helemaal open gaan. Ieder die zich registreert als meedromer maakt kans op twee vrijkaarten voor een voorstelling of concert in een volle zaal naar keuze. Zo maakt de sector de belofte waar. Kijk voor meer informatie, het volledige visuele kunstwerk en de winactie op www.droom-mee.nl. 

De Belofte - Jan Beuving 

‘Acteren is spelen met rook’, zei de grote acteur Han Bentz van de Berg ooit. En daarom is elke theatervoorstelling uniek: zodra het vervlogen is, komt dezelfde rook nooit meer terug. Geen applaus is ooit hetzelfde. Geen lach is gelijk. De zin die elke avond dezelfde woorden bevat, wordt geen twee keer eender uitgesproken. Nog nooit hebben twee noten precies even hard geklonken. De rook kringelt altijd anders. 
 
Precies dat maakt een lege zaal zo magisch. Want kijk naar een lege zaal, en je droomt haar vol. Een lege zaal herbergt, net als een leeg voetbalveld, een belofte. De geur van een lege zaal is de geur van de toekomst. Je hoeft maar te wachten, en er komt iets moois. 
 
Het afgelopen jaar waren onze zalen, noodgedwongen, leger dan ooit. En toch. Toch was het het jaar van de kunst. We herinneren ons allemaal de balkons waarop de Italianen Verdi zongen. Het we-zullen-doorgaan dat in Nederland aangeheven werd. Juist de kunst, die in de theaters zo weinig ruimte kreeg, heeft buiten de theaters ruimte gegeven. In huizen, in hoofden, in harten. 
 
Onze deuren zijn al maanden op slot, of hoogstens op een kiertje geopend. De zalen zwijgen. Maar hoe langer een zaal leeg staat, hoe groter de belofte wordt die in haar woont. Straks, als we weer mogen, dan wordt alles ingelost. Hier wordt straks de kunst gemaakt die ons door de volgende crisis heen zal helpen. De zalen zijn nu misschien leeg, maar wel belofte-vol. 
 
Wij zijn klaar om te spelen. 
wij wachten - met u - op de rook.’

De door Jan Beuving ingesproken Belofte is HIER te downloaden,